Według najnowszych badań zaburzenia erekcji są najczęstszym problemem seksualnym u mężczyzn. Dotyczy on nawet 10% populacji i ponad połowy mężczyzn po 40 roku życia. Problemy te określane są jako trwała niewydolność, która uniemożliwia zachowanie satysfakcji z życia płciowego.
Zarówno kobiety jak i mężczyźni borykają się z problemami seksualnymi. Jak wskazują badania, już co dziesiąta Polka sięga po poradę specjalisty odnośnie problemów ze swoim partnerem. Każda inicjacja seksualna wymaga udziału oraz współdziałania czynników psychologicznych, hormonalnych oraz neurologicznych. Zachwianie zaledwie jednego czynnika może się przyczynić do braku odczuwania satysfakcji ze zbliżenia.
Pierwsze zaburzenia erekcji często są niejednokrotnie sygnałem objawów chorób układu sercowo-naczyniowego, choroby niedokrwiennej serca, depresji czy cukrzycy. Zaburzenia potencji można podzielić na:
Za prawidłową erekcję odpowiadają co najmniej trzy układy, jest to układ nerwowy, ośrodkowy i obwodowy. Ośrodkowy układ odpowiada za gromadzenie wszystkich informacji, które odbierane są przez narząd zmysłu, wzroku, słuchu, węchu oraz dotyku. Ich odpowiednie skoordynowanie i połączenie jest w stanie wywołać pobudzenie seksualne w tym erekcję. Obwodowy układ zaś, odpowiada za działanie części współczulnej i przywspółczulnej. Pobudzenie bowiem układu przywspółczulnego zwiększa prawdopodobieństwo erekcji, zaś układ współczulny hamuje ten proces. Aktywność całego układu nerwowego jest możliwe poprzez regulowanie działania neuroprzekaźników.
Zaburzenia erekcji poddawane są dokładnej kontroli, na podstawie której określa się wydolność organizmu. Pacjent podlega badaniom podstawowym, hormonalnym, dzięki którym diagnozuje się lub wyklucza choroby układu sercowo-naczyniowego.